یاد و یادگار
سلام کاوه
چطوری
چرا باید الان این ریتم بیاد توی ذهنم.
روزهای خوبیه
دارم خانه را مرتب میکنم
ولی خوبه.
استاد سیاوش قمیشی
میرم از شهر تو با یه کوله‌بار از خاطره
دل من مونده پیشت گرچه پاهام مسافره
میگذره همراه جاده یاد تو از تو خیالم
توی راه دریغ از ابری که بباره واسه حالم
توی هر گوشه‌ی این شهر دارم از عشق تو یادی
می سوزونه منو یاد دلی که به من ندادی
راه میوفتم بی هدف مقصد راهو نمی دونم
کاش می شد آروم بگیرم ولی افسوس نمی تونم
کو یه قاصدک تو جاده که بشه همسفر من
من یه قصه‌ام که جدایی شده فصل آخر من
توی هر گوشه‌ی این شهر دارم از عشق تو یادی
می سوزونه منو یاد دلی که به من ندادی
توی هر گوشه‌ی این شهر دارم از عشق تو یادی
می سوزونه منو یاد دلی که به من ندادی
میرمو گم میشم آخر تو غروب دشت غربت
نمی تونم که بمونم توی شهر بی محبت
توی هر گوشه این شهر دارم از عشق تو یادی
می سوزونه منو یاد دلی که به من ندادی
توی هر گوشه این شهر دارم از عشق تو یادی
می سوزونه منو یاد دلی که به من ندادی
رو درو دیوار این شهر محمد زارع
رو در و دیوار این شهر
همش از تو یادگاره
توی این کوچه تاریک
منو تنها نمیذاره
یاد حرفهای قشنگت
که تو قلبم لونه می کرد
یاد دلتنگی چشمات
که منو بهونه میکرد
میزنه آتیش به جونم
پس کجایی مهربونم
آخه من ترانه هامو
واسه کی پس بخونم؟
دل من هواتو کرده
آخ کجایی نازنینم
کاشکی بودی و می دیدی
بی تو من تنها ترینم
توی این بازی که ساختی
من همه هستیمو باختم
زیر پات گذاشتی آخر
عشقی که من از تو ساختم
اگه تو دوستم نداشتی
از دلم خبر نداشتی
دلت از سنگ شده انگار
که منو تنها گذاشتی
میزنه آتیش به جونم
پس کجایی مهربونم
آخه من ترانه هامو
واسه کی پس بخونم؟
دل من هواتو کرده
آخ کجایی نازنینم
کاشکی بودی و می دیدی
بی تو من تنها ترینم
می شینم منتظر اینجا
تا تو برگردی دوباره
تا بشینی پای حرفهام
بریم تا ماه و ستاره
می دونم میای یه روزی
یه روزی که خیلی دیره
یه روزی دل شکسته ام
سر ابن کوچه می میره
میزنه آتیش به جونم
پس کجایی مهربونم
آخه من ترانه هامو
واسه کی پس بخونم؟
دل من هواتو کرده
آخ کجایی نازنینم
کاشکی بودی و می دیدی
بی تو من تنها ترینم